Ficha e Lectio - Domingo 20 Ord A
FICHA ADAPTADA DE: http://elrincondelasmelli.blogspot.com.es
LECTIO:
XESÚS É DE TODOS
Unha muller pagá toma a iniciativa de acudir a Xesús aínda
que non pertence ao pobo xudeu. É unha nai angustiada que vive sufrindo cunha
filla “atormentada por un demo”. Sae ao encontro de Xesús dando berros: “Ten
compaixón de min, Señor, Fillo de David”.
A primeira reacción de Xesús é inesperada. Nin sequera se detén para escoitala. Aínda non chegou a
hora de levar a Boa Noticia de Deus aos pagáns. Como a muller insiste, Xesús
xustifica a súa actuación: “Só fun enviado ás ovellas escarriadas da casa de Israel”.
A muller non arreda. Superará todas as dificultades e
resistencias. Nun xesto audaz próstrase ante Xesús, detén a súa marcha e de
xeonllos, cun corazón humilde pero firme, diríxelle un só grito: “Señor,
socórreme”.
A resposta de Xesús é insólita. Aínda que nesa época os
xudeus chamaban con toda naturalidade “cans” aos pagáns, as súas palabras
resultan ofensivas aos nosos oídos: “Non está ben botar aos cans o pan dos
fillos”. Retomando a súa imaxe de xeito intelixente, a muller atrévese desde o
chan a corrixir a Xesús: “Tes razón, Señor, pero tamén os cans comen as
migallas que caen da mesa dos señores”.
A súa fe é admirábel. Seguro que na mesa do Pai pódense
alimentar todos: os fillos de Israel e tamén os cans pagáns. Xesús parece
pensar só nas “ovellas perdidas” de Israel, pero tamén ela é unha “ovella
perdida”. O Enviado de Deus non pode ser só dos xudeus. Ha ser de todos e para
todos.
Xesús réndese ante a fe da muller. A súa resposta revélanos
a súa humildade e a súa grandeza: “Muller, ¡que grande é a túa fe! que se
cumpra como desexas”. Esta muller estalle descubrindo que a misericordia de
Deus non exclúe a ninguén. O Pai Bo está por encima das barreiras étnicas e
relixiosas que trazamos os humanos.
Xesús recoñece á muller como crente aínda que vive nunha
relixión pagá. Ata atopa nela unha “fe grande”, non a fe pequena dos seus
discípulos aos que recrimina máis dunha vez como “homes de pouca fe”. Calquera
ser humano pode acudir a Xesús con confianza. El sabe recoñecer a súa fe aínda
que viva fóra da Igrexa. Sempre atoparán nel un Amigo e un Mestre de vida.
Os cristiáns temos de alegrármonos de que Xesús siga
atraendo hoxe a tantas persoas que viven fóra da Igrexa. Xesús é máis grande do
que todas as nosas institucións. El segue facendo moito ben, ata a aqueles que
se afastaron das nosas comunidades cristiás.
José Antonio Pagola
Traduciu: Xaquín Campo Freire.
VER TAMÉN:
Comentarios
Publicar un comentario