DESEXOS PARA UN NOVO ANO
Chegoume este texto que quero compartir convosco,
a min deixoume sen palabras:
A estas alturas do ano desexámonos infinidade de veces un
feliz aninovo. Pero, a verdade, téñolle un pouco de teima á fórmula. Non acabo
de entender moi ben en que é o 1 de xaneiro máis novo que o 31 de decembro e
máis vello, á súa vez, que este 13 de xaneiro. Pero así lle chamamos... e está
ben.
Logo, xa sabemos, por unha longa experiencia, que pouco nos
dura o novo e que pronto todo se nos fai vello. Que pronto nos queda vella a
roupa nova! Que pronto se nos fai vella a casa nova, e o coche novo, e o novo
computador e o novo móbil! Que rápido envellecen a tregua e as esperanzas de
paz! E -só o dicilo produce tristura- que pronto nos queda vello o novo amigo
ou a nova amiga, o novo amor, o novo esposo, a nova esposa! Que pronto
envellecen o amor e a alegría de vivir!
En canto estreamos algo, xa o arrinconamos e buscamos algo
novo. Unha tola necesidade do novo arrástranos, e témome que de tanta novidade
e de tanto desexo do novo esteamos a volvelo todo vello e estragándoo todo. A
insaciable sede do novo empúxanos a usar e tirar. Que pronto vai envellecendo
xa o Ano Novo!
E con todo, está ben que nos desexemos de corazón un feliz
ano novo.
Pero que nos desexaremos?
José Arregi
Comentarios
Publicar un comentario