Señor, non pases sen te deteres onda o teu servo-Xen 18, 1-10a

Domingo 16 de Ordinario - ciclo C

A NOSA PORTA ESTÁ ABERTA, SEÑOR

A nosa porta está aberta Señor para recibirche.

Non sabemos que hora era cando chegaches

ata a casa de Marta e María.

Si sabemos que ao patriarca Abraham

o visitaches á hora do mediodía, a hora da calor.

Non nos importa o día, a hora, o modo ... ,

o que necesitamos é que te pares

na nosa vida, que te quedes connosco.

Quizais nos poderías responder que máis dunha vez

tocaches a nosa porta e non che respondemos.

Seguro Señor, ás veces estamos tan centrados

en nós mesmos que o noso corazón se volve incapaz

de ver máis aló e de percibir a túa presenza.

Hoxe aprendemos de Marta e María

que o un e o outro: facer e orar,

pero mellor pola orde inversa: orar, escoitar a túa Palabra,

encher o noso corazón de Ti e logo si,

facer, traballar, organizar, coordinar as tarefas necesarias.

Sabemos que no noso «facer» tamén debemos reservar

un lugar importante para axudar os demais.

Non se pode ser cristián esquecéndose da sorte

dos nosos irmáns máis desfavorecidos.

Esperámoste. 

Grazas Señor por bendicirnos coa túa visita.

                        Eucaristía. evd 16º TOC

Domingo 16 de Ordinario - ciclo C

E SE DEUS FOSE…

E se Deus fose “o vento”

que penetra polo nariz e por todos os poros

ata osixenarnos os pulmóns e o espírito?

E se Deus fose “o silencio” 

que vela e garda cada noite como un tesouro

os nosos soños azuis e loucos?

E se Deus fose “a música”

que nos invita a cantar e a bailar nas prazas

rompendo todas as regras con alegría?

E se Deus fose “o mendigo”

que os tende a man

sen atreverse a confesar os seus medos e as súas fames?

E se Deus fose “Xesús de Nazaré”

morto e resucitado hai milenios,

e na actualidades estandarte de vida e esperanza

de pobres, humildes, misericordiosos e perseguidos?

                                  

Florentino Ulibarri