Domingo 32 de Ordinario A

DOMINGO XXXII ORDINARIO  -  CICLO A

Primeira Lectura     Sab 6, 12-16

LECTURA DO LIBRO DA SABEDORÍA

Encontran a sabedoría aqueles que a buscan

             Raiante e perenne é a sabedoría

e enxérgana sen dificultade os que a aman;

déixase atopar dos que a procuran.

Adiántase a se dar a coñecer polos que a arelan.

            Quen madrugue por ela non ha de cansar:

atoparaa chantada a carón da súa porta.

            O matinar nela é xa o cumio da prudencia,

quen por ela deixa o sono axiña se verá libre de preocupacións,

pois ela de seu vai de acá para alá á procura dos que dela sexan dignos,

aparéceselles benigna nos vieiros,

sáelles ao encontro en calquera proxecto.

         Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL     Sal 62, 2. 3-4. 5-6. 7-8 

R/.  (2b):  De ti ten sede a miña alma, Señor, meu Deus.

Deus, o meu Deus es ti, por ti madrugo,

de ti ten sede a miña alma,

por ti devece o meu corpo,

coma terra reseca, sedenta, sen auga.

Miro cara a ti no santuario,

para ver o teu poder e a túa gloria.

A túa misericordia é preciosa máis cá vida,

lóante os meus labios.

Toda a miña vida hei bendicirte

levantando no teu nome as miñas mans.

Coma de graxa e manteiga, hei quedar satisfeito,

han loarte xubilosos os meus labios.

No leito lémbrome de ti,

nas vixilias da noite penso en ti.

Ti es o meu auxilio,

á sombra das túas ás estou contento.

Segunda Lectura      1 Tes 4, 13-18 (longa)

LECTURA DA 1ª CARTA DO APÓSTOLO S.PAULO AOS TESALONICENSES

 Deus levará consigo, por medio de Cristo, os que morreron

            Irmáns:

            Non queremos que esteades mal informados acerca dos mortos, para que non vos agoniedes coma os outros, os que non teñen esperanza.

            Porque, se cremos que Xesús morreu e que resucitou, do mesmo xeito Deus, por medio de Xesús, levará con El os que xa morreron.

            Iso é o que vos dicimos apoiados na palabra do Señor: que nós, os que vivimos, os que quedemos para a Vinda do Señor, non teremos vantaxe sobre os que xa morreron; pois a un sinal de mando, á voz do arcanxo e ao son da trompeta de Deus, o Señor en persoa baixará do ceo: entón os cristiáns defuntos resucitarán primeiro; despois, nós, os que quedemos vivos, seremos arrebatados xunto con eles nas nubes, para irmos ao encontro do Señor no aire e así estaremos sempre co Señor.       Polo tanto, consoládevos uns a outros con estas palabras.

        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

______________________________________________________________________

Ou:  13-14 (máis breve)

LECTURA DA 1ª CARTA DO APÓSTOLO S.PAULO AOS TESALONICENSES

            Irmáns:

            Non queremos que esteades mal informados acerca dos mortos, para que non vos agoniedes coma os outros, os que non teñen esperanza.

            Porque, se cremos que Xesús morreu e que resucitou, do mesmo xeito Deus, por medio de Xesús, levará con El os que xa morreron.

       Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

ALELUIA     Mt 24, 42a. 44

Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.

Vixiade e estade preparados,

porque á hora que non pensades

virá o Fillo do home.

Aleluia.

Evanxeo     Mt 25, 1-13

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO

Velaí o noivo. Saíde recibilo

  

            Naquel tempo, díxolles Xesús aos seus discípulos esta parábo­la:

            ‑ O Reino dos Ceos parecerase a dez virxes que, collendo os seus candís, saíron recibir o noivo. Delas, cinco eran atoladas e cinco asisadas.

            As atoladas colleron os candís, pero non levaron aceite consigo; as asisadas, en troques, cos candís levaron tamén as aceiteiras cheas.

            Como o noivo tardaba, pegoulles o sono a todas e quedaron durmidas.

            A media noite oíuse berrar: "Velaquí o noivo. Saíde recibilo".

            Erguéronse de seguida todas aquelas virxes e axeitaron os seus candís.

            Entón as atoladas dixeron ás asisadas: "Dádenos do voso aceite, que os nosos candís esmorecen".

            Responderon as asisadas: "Non vaia ser que non chegue para nós e para vós; mellor será que vaiades onda quen o vende e llo merquedes para vós".

            No intre que elas ían mercalo, chegou o noivo, e as que estaban preparadas entraron con el no banquete de vodas, e pe­chouse a porta.

            Máis tarde chegaron tamén as outras virxes chamando: "Señor, Señor, ábrenos".

            Pero el respondeulles: "Dígovolo de verdade: Non vos coñe­zo".

            Daquela, vixiade, xa que non sabedes nin o día nin a hora.

        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo           

 Cantos

ENTRADA: 

Amigos nas penas

LECTURAS: 

Sede o sal

OFERTORIO: 

Pan do ceo  

COMUÑÓN: 

Achartepresente